Czteroletnie dzieci z reguły chodzą już do przedszkola, są dość sprawne manualnie, posiadają indywidualny charakter a przede wszystkim rozwijają się w swoim tempie. Są jednak umiejętności, które czterolatek powinien opanować do perfekcji lub przynajmniej próbować je osiągnąć. O jakich mowa?

Mowa i rozumienie poleceń

Czterolatek opanował już podstawowy zasób słów (ok 1500) i nie powinien mieć problemu z prostymi a nawet złożonymi zdaniami i poleceniami. Wypowiadane zdania przez czteroletnie dziecko stają się bardziej przemyślane i rozbudowane. Dziecko w tym wieku zadaje wiele pytań, dzieli wyrazy na sylaby, zna zawody, części ciała , nazwy ulic, miejscowości , pory roku, rozpoznaje zwierzęta. Słucha bajek i opowiadań, które potem potrafi opowiedzieć. Rozwiązuje proste zagadki, opowiada, co widzi na ilustracji. Czteroletni maluch bez problemu powie, jak się nazywa, gdzie mieszka, jak nazywają się rodzice.

Samodzielność, czyli mam 4 lata

W czwartym roku życia dzieci zwykle po raz pierwszy stają w murach przedszkolnych. Sytuacja ta niejako wpływa na zwiększenie motywacji do nowych, samodzielnych działań. Dziecko potrafi już samodzielnie założyć buty, czapkę, szalik, korzysta z toalety, sprawnie posługuje się sztućcami, pije z kubka. Maluch często sam decyduje, co chce zjeść, potrafi posmarować kanapkę masłem, obłożyć wędliną itp. Czteroletnie dziecko potrafi już samo utrzymać porządek w swoich zabawkach (oczywiście w granicach odpowiadających jego możliwościom), pomóc w nakrywaniu stołu, przygotowywaniu posiłku.

Sprawność manualna i ruchowa czterolatka

Czterolatki to indywidualiści, zdobywają nowe umiejętności i poznają świat. Bez problemu rysują kredkami różne figury, budują wieże z klocków, lepią figurki z plasteliny, zaczynają próby wycinania nożyczkami, nawlekają duże koraliki.

Dziecko samodzielnie potrafi już umyć rączki, ząbki, wytrzeć nos, otwierać drzwi, próbuje zapinać guziki i suwaki. Maluch w wieku czterech lat zaczyna pisać litery drukowane , potrafi narysować domek, człowieka, rozwiązuje proste labirynty.

Do tego jest pełny życia i energii, uwielbia grać w piłkę, skakać, biegać, tańczyć. Czterolatek potrafi skakać na jednej nodze, jeździć na rowerze z trzema kółkami (czasami na dwóch kółkach), schodzić ze schodów, stawiając nogi naprzemiennie. Wspina się np. po drabinie, huśta się na huśtawce, utrzymuje równowagę przy chodzie po wąskiej powierzchni, potrafi ustawić się w rzędzie, parze itp.

Psychika dziecka

Czterolatek rozróżnia już kolory, kształty, smaki i struktury. Nie powinien mieć problemu z liczeniem do pięciu i więcej. Potrafi również segregować, łączyć w pary i tworzyć zbiory danych przedmiotów (np. jabłka czerwone odzieli od zielonych, śliwki od gruszek).

Zna znaczenie słów przód, tył, góra, dół, bliżej, dalej, wyżej, niżej, cięższy, lżejszy, pusty, pełny. Maluch rozróżnia płeć zarówno swoich rówieśników jak i dorosłych. Jego ciekawość pozwala na zrozumienie przeznaczenia podstawowych przedmiotów (pralka, autobus), rozumie pojęcie czasu przeszłego, teraźniejszego i przyszłego.

Doskonale rozumie polecenia dorosłych i ich emocje. Dziecko czteroletnie bardzo szybko się uczy, jest bardziej ufne, adaptuje się łatwiej do otaczającego świata, zdobywa przyjaźnie, staje się mniej zależne od rodziców. Bardzo łatwo nawiązuje kontakt z rówieśnikami, jednak nadal bawi się jeszcze samodzielnie lub w małych grupach. Jego indywidualność często sprawia, że w zabawie narzuca swoje zdanie, przez co wybuchają konflikty.

Bywa , że czterolatek buntuje się, gdy trzeba wykonać jakieś polecenia dorosłych, dlatego trzeba jasno określić mu granice. Zdarza się, że czterolatek ma napady złości, niszczy przedmioty i używa brzydkich słów, gdyż jeszcze nie do końca potrafi zapanować nad emocjami. Dziecko w tym wieku lubi podobać się innym i zwracać uwagę na siebie. Chce być chwalone przed innymi a także często wchodzi w dyskusje z dorosłym. Potrafi używać zwrotów grzecznościowych : proszę,dziękuję, przepraszam.

Przeczytaj, jak mądrze chwalić dziecko.

Czterolatek to już bardzo pojętne i zdolne dziecko. Nie ma co ukrywać, że już przestaje być bezrozumnym maleństwem. Zaczyna dawać do zrozumienia otoczeniu, że jest bardzo ważny i ma swoje zdanie. Zadaniem rodziców w tym czasie jest wspieranie go w indywidualnym rozwoju, pozwalanie na samodzielność, ale także ustanowienie pewnych granic, by dziecko nie poczuło się zbyt dorosłe.

Nie ma potrzeby hamować w żaden sposób samodzielności malucha, choć może wydawać się, że to jeszcze nie czas na niezależność, jaką prezentuje dziecko. Trzeba wyważyć, na co można pozwolić w wieku 4 lat, a na co trzeba jeszcze trochę poczekać. Istotne, by uzgodnić jakieś zasady, których należy się trzymać i konsekwentnie je realizować. Warto poświęcić dziecku trochę czasu, nasycić jego ciekawość świata, dużo czytać, tłumaczyć, zachęcać do poznawania tego, co nieznane a przede wszystkim nie wyręczać.

Jednak znaczącym aspektem jest zachowanie dystansu do wszystkich sztywnych norm. Każde dziecko rozwija się indywidualnie i nie ma co przyspieszać jego rozwoju. To nic, że dziecko koleżanki umie już liczyć do 30 a moje do 5. Na wszystko przyjdzie odpowiedni czas a nam rodzicom pozostaje tylko obserwowanie i stymulowanie, najlepiej poprzez zabawę, rozwoju dziecka.

Czteroletnie dzieci z reguły chodzą już do przedszkola, są dość sprawne manualnie, posiadają indywidualny charakter a przede wszystkim rozwijają się w swoim tempie. Są jednak umiejętności, które czterolatek powinien opanować do perfekcji lub przynajmniej próbować je osiągnąć. O jakich mowa?

Mowa i rozumienie poleceń

Czterolatek opanował już podstawowy zasób słów (ok 1500) i nie powinien mieć problemu z prostymi a nawet złożonymi zdaniami i poleceniami. Wypowiadane zdania przez czteroletnie dziecko stają się bardziej przemyślane i rozbudowane. Dziecko w tym wieku zadaje wiele pytań, dzieli wyrazy na sylaby, zna zawody, części ciała , nazwy ulic, miejscowości , pory roku, rozpoznaje zwierzęta. Słucha bajek i opowiadań, które potem potrafi opowiedzieć. Rozwiązuje proste zagadki, opowiada, co widzi na ilustracji. Czteroletni maluch bez problemu powie, jak się nazywa, gdzie mieszka, jak nazywają się rodzice.

Samodzielność, czyli mam 4 lata

W czwartym roku życia dzieci zwykle po raz pierwszy stają w murach przedszkolnych. Sytuacja ta niejako wpływa na zwiększenie motywacji do nowych, samodzielnych działań. Dziecko potrafi już samodzielnie założyć buty, czapkę, szalik, korzysta z toalety, sprawnie posługuje się sztućcami, pije z kubka. Maluch często sam decyduje, co chce zjeść, potrafi posmarować kanapkę masłem, obłożyć wędliną itp. Czteroletnie dziecko potrafi już samo utrzymać porządek w swoich zabawkach (oczywiście w granicach odpowiadających jego możliwościom), pomóc w nakrywaniu stołu, przygotowywaniu posiłku.

Sprawność manualna i ruchowa czterolatka

Czterolatki to indywidualiści, zdobywają nowe umiejętności i poznają świat. Bez problemu rysują kredkami różne figury, budują wieże z klocków, lepią figurki z plasteliny, zaczynają próby wycinania nożyczkami, nawlekają duże koraliki.

Dziecko samodzielnie potrafi już umyć rączki, ząbki, wytrzeć nos, otwierać drzwi, próbuje zapinać guziki i suwaki. Maluch w wieku czterech lat zaczyna pisać litery drukowane , potrafi narysować domek, człowieka, rozwiązuje proste labirynty.

Do tego jest pełny życia i energii, uwielbia grać w piłkę, skakać, biegać, tańczyć. Czterolatek potrafi skakać na jednej nodze, jeździć na rowerze z trzema kółkami (czasami na dwóch kółkach), schodzić ze schodów, stawiając nogi naprzemiennie. Wspina się np. po drabinie, huśta się na huśtawce, utrzymuje równowagę przy chodzie po wąskiej powierzchni, potrafi ustawić się w rzędzie, parze itp.

Psychika dziecka

Czterolatek rozróżnia już kolory, kształty, smaki i struktury. Nie powinien mieć problemu z liczeniem do pięciu i więcej. Potrafi również segregować, łączyć w pary i tworzyć zbiory danych przedmiotów (np. jabłka czerwone odzieli od zielonych, śliwki od gruszek).

Zna znaczenie słów przód, tył, góra, dół, bliżej, dalej, wyżej, niżej, cięższy, lżejszy, pusty, pełny. Maluch rozróżnia płeć zarówno swoich rówieśników jak i dorosłych. Jego ciekawość pozwala na zrozumienie przeznaczenia podstawowych przedmiotów (pralka, autobus), rozumie pojęcie czasu przeszłego, teraźniejszego i przyszłego.

Doskonale rozumie polecenia dorosłych i ich emocje. Dziecko czteroletnie bardzo szybko się uczy, jest bardziej ufne, adaptuje się łatwiej do otaczającego świata, zdobywa przyjaźnie, staje się mniej zależne od rodziców. Bardzo łatwo nawiązuje kontakt z rówieśnikami, jednak nadal bawi się jeszcze samodzielnie lub w małych grupach. Jego indywidualność często sprawia, że w zabawie narzuca swoje zdanie, przez co wybuchają konflikty.

Bywa , że czterolatek buntuje się, gdy trzeba wykonać jakieś polecenia dorosłych, dlatego trzeba jasno określić mu granice. Zdarza się, że czterolatek ma napady złości, niszczy przedmioty i używa brzydkich słów, gdyż jeszcze nie do końca potrafi zapanować nad emocjami. Dziecko w tym wieku lubi podobać się innym i zwracać uwagę na siebie. Chce być chwalone przed innymi a także często wchodzi w dyskusje z dorosłym. Potrafi używać zwrotów grzecznościowych : proszę,dziękuję, przepraszam.

Przeczytaj, jak mądrze chwalić dziecko.

Czterolatek to już bardzo pojętne i zdolne dziecko. Nie ma co ukrywać, że już przestaje być bezrozumnym maleństwem. Zaczyna dawać do zrozumienia otoczeniu, że jest bardzo ważny i ma swoje zdanie. Zadaniem rodziców w tym czasie jest wspieranie go w indywidualnym rozwoju, pozwalanie na samodzielność, ale także ustanowienie pewnych granic, by dziecko nie poczuło się zbyt dorosłe.

Nie ma potrzeby hamować w żaden sposób samodzielności malucha, choć może wydawać się, że to jeszcze nie czas na niezależność, jaką prezentuje dziecko. Trzeba wyważyć, na co można pozwolić w wieku 4 lat, a na co trzeba jeszcze trochę poczekać. Istotne, by uzgodnić jakieś zasady, których należy się trzymać i konsekwentnie je realizować. Warto poświęcić dziecku trochę czasu, nasycić jego ciekawość świata, dużo czytać, tłumaczyć, zachęcać do poznawania tego, co nieznane a przede wszystkim nie wyręczać.

Jednak znaczącym aspektem jest zachowanie dystansu do wszystkich sztywnych norm. Każde dziecko rozwija się indywidualnie i nie ma co przyspieszać jego rozwoju. To nic, że dziecko koleżanki umie już liczyć do 30 a moje do 5. Na wszystko przyjdzie odpowiedni czas a nam rodzicom pozostaje tylko obserwowanie i stymulowanie, najlepiej poprzez zabawę, rozwoju dziecka.

11 pomysłów na zabawę w deszczowy dzień

Jesień jest nudna? Skądże znowu! Teraz dopiero można puścić wodze fantazji i zrealizować każdy szalony pomysł. Przekonajcie się sami.

To się na pewno przyda!

Poza liśćmi (suchymi i świeżymi), kasztanami, żołędziami, patyczkami, jarzębiną itd. mogą się wam przydać także:

Skorupki od orzechów pistacjowych, pestki dyni, pieprz, groch, goździki, kasza, ryż, sucha kukurydza i inne rzeczy, które znajdziecie w kuchni

Sznurki i kawałki włóczki, rafia, wstążeczki

Brokat - można go dodać do farby albo plasteliny

Cekiny, koraliki, piórka, guziki, gotowe samoprzylepne „oczka”

Dobry klej

Dwustronna taśma klejąca

Zapałki, wykałaczki albo plastikowe patyczki do liczenia

Szary papier, kalka techniczna, papier śniadaniowy, karbowana tektura, karton

Farby - zwłaszcza plakatowe i te do malowania palcami

Plastelina, masa solna

Kolorowa bibuła, fizelina, skrawki materiałów

UWAGA! Zaopatrzcie się także w kawałek ceraty do wyłożenia stołu lub podłogi i w stary T-shirt – dzięki nim mieszkanie nie będzie wyglądało jak pobojowisko, a dziecko jak nieboskie stworzenie.

1. Kasztaniaki

Twojemu dziecku znudziły się już ludziki z kasztanów i żołędzi? Zróbcie gąsienicę, smoka albo nawet autko podobne do tego, jakim jeździ Fred Flinston. Wykorzystajcie do tego patyczki, łupinki po orzeszkach bukowych, sosnowe igły. Oprócz zapałek lub wykałaczek użyjcie korków od butelki, włóczki, sznurka, kolorową bibułkę, kawałków różnych tkanin, plasteliny, piórek itd.

2. Dyniołki

Małe ozdobne dynie są piękne same w sobie, ale ozdobione przez dziecko będą jeszcze piękniejsze. Oczy, uszy, a nawet ręce, nogi, skrzydła i co tylko przyjdzie wam do głowy możecie zrobić z plasteliny – będzie trzymać, jeśli dobrze ją rozgrzejecie w dłoniach. „Na plastelinę” możecie przykleić, np. kawałki włóczki (zróbcie z nich dyniołkowi włosy), piórka (a to skrzydła pękatego aniołka) albo cekiny i koraliki (oczy).

3. Zielnik

Przyklejony do kartki suchy liść można oglądać tylko z jednej strony. Włożony w sztywną plastikową okładkę na dokumenty – z obu. Jeśli macie więcej okładek, zróbcie na ich krawędzi otworki (dziurkaczem) i przewiążcie sznurkiem – powstanie książka (sznurek trzeba zawiązać luźno, zamiast niego przez dziurki można przełożyć kółka na klucze). Skorzystajcie z miękkich przejrzystych „koszulek” do segregatora – by liść się nie przesuwał, przyklejcie go paseczkiem taśmy klejącej albo klejem.

4. Wachlarz

Z grubego kartonu wytnijcie kółko z rączką (na kształt rakietki do tenisa stołowego). Uchwyt (wzmocnijcie go, przyklejając dodatkowe paski tektury) owińcie sznurkiem. Do kółka przyklejcie suche liście, a do liści cekiny i piórka!

5. Malowanie na liściach

Można to robić choćby plakatówkami. Malujcie oczy, zamki, pieski itd. Możecie też zmienić im kolory na takie, których na próżno szukać w jesiennym parku – np. turkusowy.

6. Rodzina jeży

Okrąglutkie ciałka ze szpiczastymi pyszczkami ulepcie z plasteliny. Oczy i noski zróbcie z błyszczących koralików, a igły z nazbieranych w parku sosnowych igieł (wystarczy wetknąć je w plastelinę). Inna propozycja to jeż z kasztanowych łupinek.

7. Ptak w gniazdku

Tułów i głowę ptaka ulepcie z plasteliny (wystarczą dwie kulki: duża i mała). Ogon i skrzydła zróbcie z kolorowych liści – wetknijcie je w plastelinę. Oczy z koralików, a dzióbek z kawałka papieru. Posadźcie ptaszka w gniazdku z suchej trawy albo rafii. Może zamiast jajek będzie wysiadywał w nim żołędzie?

8. Pudełko na skarby

Tekturowe pudełko oklejcie przyniesionymi z parku cienkimi patyczkami (wcześniej musicie je wysuszyć). W szpary między patyczkami możecie powtykać rafię albo suchą trawę.

9. Wazonik

Oklejcie słoik plasteliną (wcześniej trzeba ją dobrze rozgrzać w dłoniach). Pamiętajcie także o gwincie, żeby wazonik był ładnie wykończony (możecie okręcić gwint sznurkiem). Powtykajcie w plastelinę ozdoby: łupinki po orzechach pistacjowych, goździki, pestki dyni, czapeczki żołędzi, ziarenka pieprzu, ryż, kaszę gryczaną. Możecie ułożyć jakiś wzór, np. paski albo zygzaki.

10. Ramka

Oklejcie ramkę plasteliną i ozdóbcie ją podobnie jak wazonik.

11. Pióropusz

Z paska tektury zróbcie opaskę na głowę (można ją skleić taśmą klejącą lub zszyć zszywaczem) i przyklejcie albo przypnijcie do niej zszywkami świeżo zebrane szpiczaste listki. Namalujcie na twarzach paski (szminką) i koniecznie wydawajcie dzikie okrzyki.

Udanej zabawy!